Objawy udaru cieplnego u psa – pierwsza pomoc

Letnie dni zachęcają do wspólnych spacerów z psem i spędzania czasu na świeżym powietrzu. O ile jednak wysokie temperatury mogą być dla niektórych z nas przyjemne, dla naszego czworonoga już niekoniecznie… Niedawno pisaliśmy o tym, w jaki sposób pomóc psu przetrwać upalne dni (zobacz artykuł). Dzisiaj z kolei radzimy, jak rozpoznać udar cieplny u czworonoga i co zrobić, aby szybko i skutecznie udzielić mu właściwej pomocy.

Czym jest udar cieplny?

Psy są dużo bardziej narażone na przegrzanie i udar cieplny niż ludzie, ponieważ nie wydalają nadmiaru ciepła z organizmu poprzez pot. Ich gruczoły potowe znajdują się jedynie na opuszkach łap, więc obniżają temperaturę swojego ciała dysząc.

Prawidłowa temperatura psa wynosi od 37,5°C do 39,2°C. Gdy przekracza ona 40,5°C, dochodzi do przegrzania organizmu i braku możliwości odprowadzania ciepła poprzez mechanizmy fizjologiczne, co prowadzi właśnie do udaru cieplnego, stanowiącego poważne zagrożenie dla zdrowia i życia czworonoga.

Objawy udaru cieplnego u psa

Istnieje kilka objawów, które mogą świadczyć o udarze cieplnym psa. Ważne jest przy tym, że występują one przy udarze nagle i nie muszą wystąpić jednocześnie:

– temperatura przekraczająca 40,5°C,
– wzmożone dyszenie,
– płytki oddech,
– zagęszczenie śliny i ślinotok,
– suchość w pysku,
– apatia lub nadmierne pobudzenie,
– blade lub sine błony śluzowe,
– biegunka,
– wymioty,
– drgawki,
– utrata apetytu,
– zaburzenia równowagi,
– utrata przytomności.

Pierwsza pomoc

Ponieważ udar cieplny może doprowadzić do uszkodzenia narządów wewnętrznych u psa i jego śmierci, bardzo istotne jest właściwe rozpoznanie jego objawów i szybka pomoc. Z całą pewnością, w przypadku podejrzenia u psa udaru cieplnego, należy jak najszybciej udać się z nim do weterynarza. Zanim jednak otrzyma on profesjonalną pomoc, powinnyśmy udzielić psu pierwszej pomocy, która polega na:

– przeniesieniu psa w chłodne miejsce osłonięte przed słońcem,
– ułożeniu psa na boku, z wyprostowaną szyją, a następnie na stopniowym schładzaniu psa, np. mokrymi ręcznikami, które przykładamy przede wszystkim do jego głowy, karku, łap i ogona – ważne przy tym jest, aby nie schładzać psa gwałtownie (np. poprzez polewanie go zimną wodą), co może doprowadzić do szoku termicznego. Należy pamiętać, aby ręczniki regularnie wymieniać i schładzać i nie pozostawiać ich na ciele psa, co może utrudnić oddawanie nadmiaru ciepła;
– oczyszczeniu pyska psa z gęstej śliny i wymiocin (jeśli wystąpiły),
– delikatnym otwarciu pyska psa i zadbaniu o to, by jego język znajdował się cały czas na zewnątrz (aby umożliwić mu skuteczną utratę temperatury).

Chcąc pomóc psu, możemy nieświadomie mu zaszkodzić. Dlatego należy unikać:

– pojenia go na siłę,
– gwałtownego schładzania,
– podawania wszelkich leków.

Transport do weterynarza

Przegrzanie i udar cieplny to sytuacja potencjalnie zagrażająca życiu psa. Dlatego nawet, jeśli stan psa poprawił się po udzieleniu przez nas pierwszej pomocy, bezwzględnie należy zasięgnąć porady weterynarza, który oceni jego stan zdrowia i zadecyduje o ewentualnym dalszym leczeniu.

W trakcie transportu do lecznicy weterynaryjnej samochodem należy unikać przewożenia psa w klatce lub transporterze z uwagi na ich gorszą wentylację. Najlepiej ułożyć psa na tylnym siedzeniu i zapewnić obieg powietrza w aucie np. poprzez włączenie klimatyzacji lub otwarcie okien.